ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΤΙΚΑ ΥΛΙΚΑ:Στεγανωτικά και μονωτικά "ασπίδα" στο κρύο

ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΤΙΚΑ ΥΛΙΚΑ:
Στεγανωτικά και μονωτικά "ασπίδα" στο κρύο -Φυσικά και στη Ζέστη

    Από τις πιο σημαντικές παρεμβάσεις που μπορούμε να κάνουμε στο σπίτι μας, ιδίως για τη θερμομονωτική προστασία του, δηλαδή τη δυνατότητά του να συγκρατεί τη θερμότητα κατά τους χειμερινούς μήνες και ταυτόχρονα να εμποδίζει την είσοδο κρύων ρευμάτων αέρα, είναι η μόνωση με τα κατάλληλα για κάθε περίσταση στεγανωτικά και μονωτικά υλικά.

    Όπως κάθε άνθρωπος έχει ένα δελτίο ταυτότητας με κάποιο χαρακτηριστικό αριθμό, έτσι και κάθε υλικό χαρακτηρίζεται από ένα συγκεκριμένο μέγεθος, που ονομάζεται συντελεστής θερμικής αγωγιμότητας και συμβολίζεται με το γράμμα λ. Ο συντελεστής όμως εκφράζει την ποσότητα θερμότητας που περνάει μέσα σε μία ώρα από ένα υλικό πάχους ενός μέτρου, όταν η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ των δύο παράλληλων επιφανειών του υλικού είναι ένος βαθμού Κελσίου. Ετσι, όσο πιο μικρός είναι ο συντελεστής ενός υλικού, τόσο λιγότερη θερμότητα περνάει μέσα από το συγκεκριμένο υλικό.

   Πρακτικά, η ποιότητα ενός υλικού εξαρτάται από τον θερμικό συντελεστή λ, που αυξάνεται με το πάχος του υλικού και την υδροαπορροφητικότητά του. Δηλαδή ισχύει ο γενικός κανόνας ότι όσο μεγαλύτερο είναι το πάχος ενός υλικού, τόσο μεγαλύτερη θερμοχωρητικότητα έχει. To μειονέκτημα των περισσότερων θερμομονωτικών υλικών είναι ότι η επαφή με την υγρασία μειώνει τον αρχικό συντελεστή λ και σταδιακά χάνουν τις θερμομονωτικές τους ιδιότητες.

   Τα κυριότερα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι η διογκωμένη πολυστερίνη (φελιζόλ), η εξηλασμένη πολυστερίνη και ινώδη υλικά, όπως ο πετροβάμβακας και ο υαλοβάμβακας.

     Ο ακίνητος αέρας είναι το υλικό με τον μικρότερο συντελεστή θερμικής αγωγιμότητας. Γι αυτό και όλα τα θερμομονωτικά υλικά κατασκευάζονται έτσι ώστε να περιλαμβάνουν στον όγκο τους μεγάλο αριθμό πολύ μικρών πόρων (κυψελίδων), που περιέχουν παγιδευμένο αέρα.

      Τα θερμομονωτικά υλικά διαχωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες:

1. Ανόργανα υλικά

   Τέτοια υλικά είναι ο διογκωμένος περλίτης (εμπορική ονομασία: Perlomin), ο υαλοβάμβακας, ο πετροβάμβακας, ο ορυκοβάμβακας, τα θερμομονωτικά τούβλα κ.λπ.

2. Οργανικά υλικά

  Τέτοια υλικά είναι το ξυλόμαλλο (εμπορική ονομασία: Heraklith), η πολυμεθάνη, η φαινολική ρυτίνη, η διογκωμένη πολυστερίνη (εμπορική ονομασία: Felizol), η εξηλασμένη πολυστερίνη (εμπορική ονομασία: Styrofoam ή Fibrostir) κλπ.

3. Μονωτικά σκυροδέματα

   Εχουν ως συνδετική ύλη το τσιμέντο και τα αδρανή υλικά ειδικά υλικά, που εξασφαλίζουν την παρουσία κυψελίδων αέρα. Τα σπουδαιότερα μονωτικά σκυροδέματα είναι το ελαφρομπετόν (εμπορική ονομασία: foam-mill), το περλομπετόν και το κισσηρομπετόν.

 

4. Οικολογικά υλικά
   Αυτά τα θερμομονωτικά υλικά δεν απαιτούν μεγάλη ενέργεια για την παραγωγή τους, είναι ανακυκλώσιμα, δεν μολύνουν το περιβάλλον κατά τη παραγωγή τους και δεν περιέχουν τοξικούς ή καρκινογόνους ρύπους. Τέτοια υλικά είναι η διογκωμένη άργιλος (εμπορική ονομασία:Lega), ο διογκωμένος φελλός, τα λιναρόμαλλα, τα φύλλα από υπολείμματα βαμβακιού κλπ.
    Με στόχο την οικολογική δόμηση θα πρέπει να προτιμώνται τα οικολογικά θερμομονωτικά υλικά και στη συνέχεια η διογκωμένη πολυστερίνη. Πλην του διογκωμένου φελλού, ο οποίος όμως έχει άριστες θερμομονωτικές και ηχομονωτικές ιδιότητες, όλα τα παραπάνω οικολογικά υλικά έχουν χαμηλό κόστος, αλλά παρόλα αυτά οι έλληνες μηχανικοί δείχνουν να τα αγνοούν σε αντίθεση με τους ευρωπαίους συναδέλφους τους.

  

      Στην Ελλάδα το δημοφιλέστερο είναι η εξηλασμένη πολυστερίνη, που χρησιμοποιείται στο 80% των κατασκευών. Πρόκειται για ένα πολυμερές παράγωγο πετρελαίου, κλειστής κυψελωτής δομής.    Αυτό το χαρακτηριστικό την καθιστά πολύ ανθεκτική στην υγρασία και επομένως της προσδίδει μεγάλο χρόνο ζωής. Επίσης, γι' αυτόν τον λόγο είναι κατάλληλη για μόνωση κτιρίων από μπετόν, που είναι ο συνήθης τρόπος κατασκευής στην Ελλάδα.

   Η διογκωμένη πολυστερίνη είναι ένα ακόμη πολυμερές παράγωγο του πετρελαίου, το οποίο όμως διογκώνεται με αέρα και μετά πρεσσαρεται ώστε να πάρει τα γνωστή μορφή του φελιζόλ. Απορροφάει εύκολα υγρασία και έτσι χάνει τις ιδιότητές της με την πάροδο του χρόνου. Η πιο κατάλληλη χρήση της είναι για τη μόνωση διπλής τοιχοποιίας, σαν ενδιάμεσο υλικό, αν και σταδιακά μειώνεται η χρήση της.

    Τα ινώδη υλικά (πετροβάμβακας, υαλοβάμβακας), που παράγονται από ίνες ορυκτών, έχουν καλή θερμομονωτική συμπεριφορά και επιπλέον ηχομονωτικές και πυράντοχες ιδιότητες, ωστόσο είναι και αυτά ευαίσθητα στην υγρασία. Διατίθενται στο εμπόριο σε μορφή ρολών παπλωμάτων και σε πλάκες διαφόρων διαστάσεων και πυκνοτήτων. Παράγονται επίσης και με επικαλύψεις από ασφαλτικά υλικά ή φύλλα αλουμινίου.

   Τέλος, θα πρέπει να τονίσουμε ότι η θερμοκρασία, η υγρασία και ο χρόνος είναι τρεις παράγοντες που επιρεάζουν τις θερμομονωτικές ιδιότητες των υλικών. Τα ανόργανα υλικά έχουν καλύτερη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες. Γι αυτό θα πρέπει να αναζητούνται κατασκευαστικές λύσεις για την προστασία των θερμομονωτικών υλικών από την υγρασία (υγρομόνωση). Τα υλικά με την καλύτερη αντοχή στην υγρασία είναι η διογκωμένη και η εξηλασμένη πολυστερίνη και η πολυουρεθάνη.

     Η υγρασία αποτελεί σημαντικό πρόβλημα γιατί εκτοπίζοντας τον αέρα, γεμίζει τους πόρους του μονωτικού υλικού και καταστρέφει τις θερμομονωτικές του ιδιότητες. Το φαινόμενο αυτό εξηγείται εύκολα αν σκεφτούμε ότι ο συντελεστής θερμικής αγωγιμότητας λ του νερού είναι 24 φορές μεγαλύτερος από αυτόν του ακινήτου αέρα. 

Πηγή: "Καθημερινή" k buildnet.gr